Rozdział 1

Siedzę już na wyznaczonym dla mnie miejscu w samolocie do Barcelony, aby rozpocząć nowy etap w moim życiu. Strasznie boję się latać. Jedną z niewielu rzeczy jakie mnie uspokajają to muzyka. Gdy jej słucham to zapominam o wszystkich otaczających mnie rzeczach. Obok mnie siedzi całkiem ładny chłopak, który co chwila na mnie zerka, ale ignoruję go. Zacznijmy od początku. Nazywam się Max Casas, mam 18 lat i tydzień temu ukończyłam liceum. Moi rodzice osierocili mnie gdy miałam 13 lat, wtedy moja babcia przygarnęła mnie i zaopiekowała się mną. Niestety niecałe pół roku temu zmarła, miała raka. Jedynym plusem tych wszystkich tragicznych zdarzeń jest to, że otrzymałam w spadku dość dużą sumę pieniędzy. Za nie m.in. kupiłam bilet do Barcelony oraz wynajęłam nieduże mieszkanie w centrum miasta.
*****
Lot się zakończył i teraz czekam na swoje bagaże. Zamówiłam już taksówkę, która będzie za 5 minut. Wyszłam przed lotnisko, zapalić papierosa. Potrzebowałam tego po tak długiej i stresującej podróży. Usłyszałam glos chłopaka, który ewidentnie mówił coś do mnie:
-Przepraszam, ale chyba wzięłaś moją walizkę-powiedział chłopak uśmiechając się.
Na początku nie wiedziałam o co mu chodzi, lecz po chwili zorientowałam się, że walizka w mojej dłoni nie ma naszywki mojego ulubionego zespołu piłkarskiego. Spojrzałam na walizkę, którą trzymał chłopak i zauważyłam logo FCB.
-Chyba masz rację. Biorąc walizkę nie spojrzałam czy ma naszywkę.
-Nic się nie stało- uśmiechną się chłopak po czym wymieniliśmy się walizkami.
Gdy chłopak odszedł- już ze swoją walizką- podjechała taksówka. W drodze do mojego nowego mieszkania, podziwiałam widoki pięknej Barcelony.
*****
Taksówkarz pomógł mi wyciągnąć i zanieść bagaże do budynku. Przed drzwiami mieszkania stała urocza starsza pani. Miała ona krótkie, siwe włosy, niebieskie oczy oraz ubrana była w turkusową sukienkę. W ręku trzymałą klucz do mieszkania. Zapłaciłam taksówkarzowi i podziękowałam za pomoc. Alice -właścicielka mieszkania- oprowadziła mnie po nim po czym podpisałam z nią umowę.
W końcu zostałam sama. Postanowiłam wyjść na obiad, ponieważ od wczoraj nic nie jadłam. Postanowiłam przebrać się w to: 

Wyszłam z domu i szłam w stronę Camp Nou. Szłam zamyślona i poczułam jak tracę grunt pod nogami. Ocknęłam się w objęciach nieznajomego mężczyzny...

***************************************************************************

Mam nadzieję, że pierwszy rozdział wam się

spodobał. Zostawiajcie po sobie jakikolwiek ślad (najlepiej w postaci komentarza) :)